Grootte: 4
Haarlengte: 1
Beweging: 5
Kindvriendelijk: 4
Over de oorsprong van de Bloedhond of Sint-Hubertushond wordt al lange tijd gediscussieerd. Zowel België als Engeland worden genoemd als plaats van afkomst, wat de respectievelijke benamingen Sint-Hubertushond en Bloedhond heeft opgeleverd. De naam Bloedhond verwijst naar de zuiverhuid van het ras en heeft dus niets te maken met de aard van het dier. De andere benaming werd ontleend aan de Ardense schutspatroon van de jagers, Sint-Hubertus. De Bloedhond heeft zowat het beste reukvermogen van alle rassen: hij kan sporen volgen die meer dan 12 dagen oud zijn. Dit ras werd dan ook vaak gebruikt bij de jacht om neergeschoten wild op te sporen. Sint-Hubertushonden zijn uitzonderlijk lieve, gevoelige en aanhankelijke dieren die erg goed overweg kunnen met kinderen. Hun omvang en sterkte maken hen wel minder geschikt voor wie nog erg kleine kinderen heeft. Een Bloedhond herkent men meteen aan zijn lange, hangende oren, zijn gerimpelde huid en zijn droevige, naar beneden hangende ogen. Hij maakt ook een erg typisch trompetgeluid. De opvoeding van Sint-Hubertushonden verloopt doorgaans erg moeilijk: het zijn erg zelfstandige honden, die helemaal in de ban kunnen geraken van een geurspoor en dat vervolgens vastberaden volgen. Een consequente en geduldige opvoeding is dan ook de boodschap. Beloningen voor goed gedrag kunnen hierbij zeker helpen. Deze hond heeft erg veel beweging nodig en vertoeft graag buiten. Mits voldoende aandacht kan hij ook in een kennel gehouden worden.
Synoniemen: St. Hubert hound, Chien St. Hubert
Afkomst: België / Groot-Brittannië
Oorspronkelijke functie: Jachthond
Huidige functie: Gezinshond
Uiterlijk: Bloedhonden zijn grootte en sterke honden met een majestueuze uitstraling. Ze hebben lange, hangende oren en droevige, naar beneden hangende ogen. Hun vacht is kort en weersbestendig, hun huid soepel en gerimpeld.
Grootte: Reu: 64-72 cm / Teef: 58- 66 cm
Gewicht: Reu: 46-54 kg / Teef: 40-48 kg
Kleur: Bij de Bloedhond worden drie verschillende vachtkleuren onderscheiden: 1) Black and tan (zwart en bruin): mantelhonden van deze soort zijn overwegend zwart, met een bruine brand boven de ogen, rond de anus en op de snuit, de wangen, de ledematen en de voorborst. Zadelhonden in black and tan hebben vrijwel enkel zwart op het ruggedeelte en dus een meer uitgebreide bruine brand. 2) Liver and tan (leverkleurig en bruin): mantelhonden van deze soort zijn overwegend leverkleurig, met een bruine brand boven de ogen, rond de anus en op de snuit, de wangen, de ledematen en de voorborst. Zadelhonden in liver and tan hebben vrijwel enkel de leverkleur op het ruggedeelte en dus een meer uitgebreide bruine brand. 3) Een effen, rode kleur die kan variëren van lichtrood tot donkerrood. Wat wit op de voorborst, tenen en staartpunt is bij de driekleurvarianten toegestaan.
Gezondheid: De levensverwachting voor een Bloedhond ligt vrij laag, tussen de 7 en de 10 jaar. Deze hond is gevoelig voor oog-en oorproblemen.